We komen nog wel bij elkaar

Je bent nu al een paar jaar uit mijn leven.
Je hield er niet van om op te geven
Je hield altijd zo lang vol, en vocht dagen lang
Het hielp allemaal alleen niet meer, dit maakte me bang
Je moest echt gaan
Ik haat het dat je nu niet meer naast me kan staan
Het maakt me kwaad
Dat ik nu niet meer bij je ben, ik heb eigenlijks nauwelijks met je gepraat
Nu kan ik alleen nog zeggen dat ik je nog mis, iedere dag
Ik mis jou en je mooie vriendelijke lach
Ik wil gewoon bij je zijn
Jou armen om me heen, dat verzacht mijn pijn
Eigenlijk wil ik ook naar boven
Maar er zijn hier mensen die misschien nog in me geloven
Die kan ik dan niet laten vallen
Misschien zou dat hun leven wel vergallen
Als ik weg zou gaan
Dan zal ik ook nooit meer naast hen staan
Dus ik zal nog even moeten wachten
Maar ik kom ooit naar je toe, dan kan je mijn pijn een beetje verzachten
Dan kan ik alsnog tegen je zeggen wat ik altijd al wou
Ik zal dan zachtjes in je oor fluisteren dat ik van je hou
Dus heb net zoals ik nog even geduld want ik kom eraan
Als ik dan eenmaal bij je ben, laat ik je nooit meer gaan