Trui
De trui die ik vanmiddag aanhad,
toen ik in jouw armen lag,
ligt nu naast me in mijn bed.
Ik omarm haar en begraaf mijn hoofd erin,
net als jij deed toen ik haar nog droeg.
Vanmiddag moet jij mij geroken hebben,
deze avond ruik ik jou.
Ik droom me weer even in jouw armen,
voel me weer veilig en geborgen,
val met een glimlach diep in slaap.
toen ik in jouw armen lag,
ligt nu naast me in mijn bed.
Ik omarm haar en begraaf mijn hoofd erin,
net als jij deed toen ik haar nog droeg.
Vanmiddag moet jij mij geroken hebben,
deze avond ruik ik jou.
Ik droom me weer even in jouw armen,
voel me weer veilig en geborgen,
val met een glimlach diep in slaap.
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Donderdag, januari 24, 2002 00:00 |
| 'haar' voor een trui vind ik wat raar. Maar verder beschrijf je een herkenbaar gevoel. Met de regel 'Vanmiddag moet jij mij...' doe je niet veel meer dan er een spiegelbeeld voor je eigen actie van te maken. Jammer. Begin couplet 2 met Deze avond ruik ik jou en de rest, alleen zonder dat 'diep'. En dan begin je een couplet 3 met alleen maar dit: 'Vanmiddag moet jij mij geroken hebben Waarin begraaf jij nu je hoofd?' Of zoiets. Dan maak je er een verlangen naar w |
|
| Ivo Kroon: | Vrijdag, juni 08, 2001 16:58 |
| Heel lief... Fijn gevoel is dat hè? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nyonya | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||