bloeiende rozen in verse sneeuw
heet brandt de liefde, lust
als zij verschroeit de aarde
tot enkel zwarte as nog rest
en koud de eerder warme lippen
die zich eens passioneel gekust
de harten nu gebroken, stuk
herinneren zich een lijfelijk strelen
daar waar de stilte eeuwig blijft
net als de niet te stoppen tranen
aanschouwend scherven van geluk
schel klinkt de kreet van meeuw
zijn roep wordt nooit verstaan
en niet begrepen ook het bloed
bloeiende rozen in verse sneeuw
die nooit echt zullen opengaan.
**********
sunset 14-09-2004
**********
| scorpio-nb: | Woensdag, september 15, 2004 20:12 |
| haal die mooie rozen uit de sneeuw, zodat ze volledig tot bloei kunnen/mogen komen. en aanschouw vanuit de warmte van die rozen dan de prachtige sneeuw in een koud jaargetijde | |
| lommert: | Dinsdag, september 14, 2004 19:19 |
| diepe inhoed waarin ik herinneren voor mezelf vertaal in je gedicht..prachtig neergezet... willem |
|
| *** Lanaatje38***: | Dinsdag, september 14, 2004 16:01 |
| heel mooi... liefs, Lia |
|
| Miss Rolzoen: | Dinsdag, september 14, 2004 11:28 |
| Zeer prachtig verwoord! Graag gelezen! Liefs |
|
| Godvader: | Dinsdag, september 14, 2004 10:03 |
| in dit prachtige gedicht kom je tot een geweldige conclusie als het ware...i love it...duidelijk eentje waar je diep over hebt naged8 liefs... |
|
| Raira: | Dinsdag, september 14, 2004 09:15 |
| je weet een mens wel aan het denken te zetten...een prachtig gedicht weer, maar ja het wordt eentonig als ik het zeg, maar het is nu eenmaal zo liefs Raira |
|
| de nifter: | Dinsdag, september 14, 2004 08:44 |
| jee... ben er ff stil van... | |
| Auteur: sunset | ||
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2004 | ||
| Thema's: | ||