Denkend aan de dag dat ik je ontmoet...
De dag die mijn leven zal veranderen...
Maar die dag lijkt zo ver weg!
Zal ik je ooit ontmoeten?
Hoe zie je eruit?
Ken ik je al en zie ik het niet?
Piekerend de nacht door, tergend traag kruipen de minuten voorbij.
Minuten die ik met jou kon delen maar ik ken je niet.
Vallend in een diepe put waar jij me kan uitredden...
Steeds dieper vallend in de duisternis.
Het gemis is onhoudbaar.
Het gevoel alleen te zijn is niet te dragen.
Zoveel liefde te geven maar niemand om die te delen...