Weer bang voor de dag van morgen
Iedereen denkt dat het goed gaat
Ik houd mijn verdriet verborgen
Had ik maar een andere uitlaat

Ik wou dat ik even bij iemand kon schuilen
Dat ik voor 1 x niet hoef te denken aan een snee
Kon ik maar gewoon even huilen
En tegen dat mes zeggen : 'nee'

Waarom doe ik toch steeds blij?
Ze zien niet, dat ik barst van verdriet
Dit is niet mijn echte mij!
Waarom merken jullie dat niet!?

Ik weet wel dat ik een glimlach opzet
Maar die sms-jes die je las zeide toch iets?
Word ik soms aan de kant gezet?
Ik weet het niet meer, maar voel me zoiets

Ik wou dat Manon nog bij ons op school zat
Haar kon ik pas echt vertrouwen
Zij was degene die me nooit vergat
Op haar kon ik zeker wel bouwen

Met jou kon ik tenminste praten
Jij begreep me altijd meteen
Zonder me meteen te verlaten
Jij liet me tenminste niet alleen

Ik heb je al best lang niet gezien
Ik wil echt wel met je afspreken
Ik heb er ook niks op tegen Lizzy te zien
Maar ben gewoon een beetje bang ik niet dat jullie gewoon oversteken

Ik wil niet dat jullie me haten
Ik weet wel dat ik onzeker ben
Maar wat als ze me verlaten
Misschien dat het beter gaat als ik haar dan een beetje ken

Ik spreek toch wel af hoor
Ik probeer wel mezelf te zijn
Ik kom er ook wel door
Misschien verlicht het wel de pijn

][Lizzy (gaia) neem ut niet verkeerd op, zo is het niet bedoeld.. ik heb het er dus ook al met Manon over gehad..en ik wil het wel enzo.. ma nja.. dat lees je dus in mijn gedicht..! Ik heb dit gedicht gister avond geschreven..][