*** met stip ***
Met stip
Jij gooit rozen op mijn pad
Bedekt kuilen met wat zand
Je bewonderd mijn zijn
We slenteren hand in hand
Vol liefde kijk ik je aan
Verwonderd over pril geluk
intense gevoelens van warmte
Dit kan en mag niet meer stuk
Eenzelfde soort verleden
Daardoor wederzijds begrip
Een vriend uit duizenden
Je stijgt nu met stip
*
Reacties op dit gedicht
| ***Zij***: | Vrijdag, september 17, 2004 10:46 |
| een pluim voor lia!! | |
| Godvader: | Vrijdag, september 17, 2004 10:43 |
| hoe mooi.... liefs... |
|
| ***Bengeltjuh***: | Vrijdag, september 17, 2004 09:56 |
| hey hoi zeer mooi neergezet mooie woorden liefs gerjan |
|
| Miss Rolzoen: | Vrijdag, september 17, 2004 09:50 |
| Prachtig neergezet! Liefs |
|
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Vrijdag, september 17, 2004 09:41 |
| mooi geschreven toppie om te lezen knufff |
|
| arie.v.d.zalm: | Vrijdag, september 17, 2004 09:34 |
| Vind ik heel,heel mooi. moin moin arie |
|
| Jan van Dord: | Vrijdag, september 17, 2004 07:48 |
| Heel erg goed!!! | |
| Raira: | Vrijdag, september 17, 2004 07:47 |
| een groeiende vriendschap her en erkenning koesterend behoedzaam aanvaarden en wegend op zijn waarden liefs en fijne dag Raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2004 | ||
| Thema's: | ||