Soms wou ik een gerustellende stem horen
een tem die alles goed zou maken
Geen klappen die door mijn lichaam boren
geen gewrichten die na afloop kraken..
De dwang om te snijden
het gevoel iets verkeerd hebben gedaan
Je blijft proberen te mijden
het wachten tot ze komen tot bedaan..
Het dweilen met bloed op de vloer
het verbergen van de blauwe plekken
Ooit als einde me hals in een snoer
en alle gedachtes gestopt in rekken..
Op een plaats waar niemand bij kan
een muur zo hoog als de lucht
Geen vrouw geen kind geen man
slechts met 1 simpele zucht..
Één zin, één seconde, één vraag
wat deed ik fout? Waarom ik? hun daat
Alle problemen misschien weg die ik draag
Als je vraagt of alles echt goed gaat...