gevangene
Gevangene
De wanhoop maakt zich meester
Ik raak helemaal in de war
Ik kan geen kant meer op
Voel mijn binnenste verharden
Ik voel me opgesloten
Er is geen weg terug
[de deur is op slot]
Gevangene in mijn eigen lichaam
Ik voel niets meer
Ben hopeloos alleen
Gebonk in mijn hoofd
Maar ik kan niet ontsnappen
Zien jullie het dan niet?
Hoe ik vecht met mijzelf… blijkbaar
Een kras… ik ben eruit
Ik voel me [weer] bevrijd
15 september 2004
Reacties op dit gedicht
| spiegelkind: | Zaterdag, september 18, 2004 13:12 |
| hey lief.. Je kunt altijd met mij praten hoor! Als je dat wilt natuurlijk. Heel mooi geschreven! kusj emma |
|
| principessa: | Vrijdag, september 17, 2004 23:09 |
| oh ja en.. is een heel mooi gedicht :) echt mooi | |
| principessa: | Vrijdag, september 17, 2004 23:08 |
| praten.. is ook een exit... dikke kusjes en moed | |
| artemis: | Vrijdag, september 17, 2004 21:21 |
| het kan ook zonder krassen... | |
Over dit gedicht
| Auteur: ike | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2004 | ||
| Thema's: | ||