*** nooit gekend ***
uit mijn bundel: "mijn leven in dichtvorm"
***
Nooit gekend
Nooit zal ik jou leren kennen
Leek je zoon op jou of juist niet
Kreeg hij de antwoorden op zijn vragen
Kende jij misschien zijn verdriet
Heb jij tijdens je leven
Wel eens aan hem gedacht
Weet je wel wat voor bijzonder mens hij is
Had hem maar een keer een bezoek gebracht
Begrijpen zal ik het nooit
Je kind voor altijd vergeten
De dood in glijden
Zonder ooit wat te laten weten
Ik weet wat voor mens het is
Jij hebt dat altijd moeten missen
Misschien had je het lef niet meer
Maar dat blijft altijd gissen
Ik zal je nooit leren kennen
Want je bent er niet meer
Ik weet alleen dat je je zoon verdriet hebt gedaan
En als ik er met je zoon over praat doet mij dat zeer
***
Reacties op dit gedicht
| Miss Rolzoen: | Zaterdag, september 18, 2004 21:13 |
| Mooi maar triestig neergezet! Liefs |
|
| Annemieke van der Ven: | Zaterdag, september 18, 2004 13:17 |
| Triest om te lezen hoe dit soort dingen toch bij zovelen gebeuren... Mooi gedicht X Annemieke |
|
| *..Missiesmiej..*: | Zaterdag, september 18, 2004 11:57 |
| hier ben ik ff heel stil van.. Liefs .. |
|
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Zaterdag, september 18, 2004 10:41 |
| slik..... geef je even een dikke knuff liefs en xxx |
|
| Jan van Dord: | Zaterdag, september 18, 2004 09:25 |
| Ontiegelijk goed' dit is niet de juiste benaming maar ik weet niet wat ik hier op moet zeggen. grJan. |
|
| Raira: | Zaterdag, september 18, 2004 09:03 |
| ..........stil liefs raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2004 | ||
| Thema's: | ||