Vereeuwigde Rust
Het stille koude ijzer
heeft mijn huid weer
getart en gemerkt
tekenen gemaakt
het nu vereeuwigd
Gevoelens van spijt
stromen door mij heen
waarom toch waarom
lijkt het te schreeuwen
in onmacht en verdriet
het bloed lijkt mij
te kunnen verwarmen
mij een ziel te geven
verslavend gelukkig
in pure stomheid
17-09-2004
Godsend: | Zaterdag, september 18, 2004 15:18 |
3x lezen...apart geschreven, wel heel mooi! | |
brinkieloontje: | Zaterdag, september 18, 2004 11:08 |
wat een ontzettend mooi gedicht Sterkte ermee Kus ilona |
|
*~~~GlitterGirly~~~*: | Zaterdag, september 18, 2004 10:45 |
hey lieverd, koppiej op he.. probeer eens te praten... ik ben er voor je... liefs en xxx |
|
Auteur: hadassah | ||
Gecontroleerd door: artemis | ||
Gepubliceerd op: 18 september 2004 | ||
Thema's: |