Ik verlang...
Ik verlang terug naar toen
samen lange einden lopen over het strand
ik wil dat zo graag overdoen
wij met zijn tweeën hand in hand
We waren gelukkig met zijn twee
we waren altijd samen, nooit alleen
waar ik ook heen ging, jij ging mee
echt nooit waren we van elkaar heen
maar nu weet ik dat je nooit meer bij me zult zijn
het doet zo ontzettend veel pijn
om te moeten leven met de gedachten
dat je dood bent, en dat we altijd alleen zullen zijn..
Mis je....
Reacties op dit gedicht
| Elze Schollema: | Zaterdag, september 18, 2004 22:48 |
| Ga niet verlangen,dat doet pijn ,maar praat met hem,in gedachten,je wordt gehoord,en weet dan dat je eigenlijk niet alleen bent Veel liefde ,licht en kracht toegewenst Elze Schollema |
|
| woeiiiii: | Zaterdag, september 18, 2004 20:33 |
| Sterkte ermee xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ann-tje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2004 | ||
| Thema's: | ||