Zwarte Dans
Jij zwarte schoonheid
Met je zwarte vleugels
En je zwarte veren..
Met je zwartkijkende ogen
Naar die kleurige regenboog
Die kwam na die zwarte wolk
Al die zwarte keren.
Jij zwarte melodie
Met je zware zwarte klanken
En je mooi diepzwarte flanken
Drijf ik in je ogen mee..
Golvend over de zwarte zee
Mijn zwarte prins op het witte paard
Door jou zijn mijn zwartste dagen wat waard.
Jij zwarte liefde
Jouw zwarte dans
Brengt mijn leven enigszins uit balans.
Raak ik elke keer geboeid door jouw zwarte charmes,
Geobsedeerd door deze liefdesgalg
Een andere frequentie
Het zwarte leven
Maakt dat ik nu, van al het kleurrijke walg.
Met je zwarte vleugels
En je zwarte veren..
Met je zwartkijkende ogen
Naar die kleurige regenboog
Die kwam na die zwarte wolk
Al die zwarte keren.
Jij zwarte melodie
Met je zware zwarte klanken
En je mooi diepzwarte flanken
Drijf ik in je ogen mee..
Golvend over de zwarte zee
Mijn zwarte prins op het witte paard
Door jou zijn mijn zwartste dagen wat waard.
Jij zwarte liefde
Jouw zwarte dans
Brengt mijn leven enigszins uit balans.
Raak ik elke keer geboeid door jouw zwarte charmes,
Geobsedeerd door deze liefdesgalg
Een andere frequentie
Het zwarte leven
Maakt dat ik nu, van al het kleurrijke walg.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, september 19, 2004 16:56 |
| Een 'zwart' gedicht! Ik ben een 'kleuren'liefhebber. Enne, zelfs het schimmenrijk is grijs (geloof me maar). Liefs / sunset PS: En ik bedoel 'grijs' letterlijk en figuurlijk. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Coquin | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2004 | ||
| Thema's: | ||