Schaakspel van de liefde
Daar waar antwoorden mij verlaten,
En mijn gevoel mij het zicht ontneemt,
Kom jij dichter bij de waarheid,
Enkel ik, van mijzelf vervreemd.
Ook al wring ik mij in bochten,
Sluit ik overal mijn ogen voor,
Gaat steevast de discussie,
Tussen hoofd en hart maar door.
En hoe kan mijn hoofd nou kiezen,
Als mijn gevoel het mij belet,
Maar in dit schaakspel van de liefde,
Ben ik nu toch echt aan zet.
En mijn gevoel mij het zicht ontneemt,
Kom jij dichter bij de waarheid,
Enkel ik, van mijzelf vervreemd.
Ook al wring ik mij in bochten,
Sluit ik overal mijn ogen voor,
Gaat steevast de discussie,
Tussen hoofd en hart maar door.
En hoe kan mijn hoofd nou kiezen,
Als mijn gevoel het mij belet,
Maar in dit schaakspel van de liefde,
Ben ik nu toch echt aan zet.
Reacties op dit gedicht
| Meggielove: | Donderdag, mei 25, 2006 15:22 |
| En daar ging weer een traan over mijn wang! | |
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Maandag, september 20, 2004 12:44 |
| super mooi verwoord knufff |
|
| sunset: | Maandag, september 20, 2004 09:36 |
| Schitterend de verwarring bij het begin van een liefde neergezet. Mooi. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2004 | ||
| Thema's: | ||