Voor Chantal.
In stilte ben je weggegaan,
je hebt je beslissing genomen.
Je kon het niet meer langer aan,
Maar waarom moest het zover komen?
Waarom is de vraag die velen denken,
Waarom zagen we het niet?
Waarom konden we jou het geluk niet schenken,
Waarom had jij toch zo'n verdriet?
Waarom? Is de vraag die we onszelf stellen,
Waarom waren er geen mensen die je helpen konden?
Maar waarom blijven we ons met die vragen kwellen,
Terwijl jij nu eindelijk je rust hebt gevonden?
Waarom;
Omdat niemand jou wil missen, het gemis doet zo'n pijn,
Er heerst verdriet onder de mensen die jou hebben gekend.
Maar jij hebt nu de rust gevonden, waar je te lang naar opzoek moest zijn,
Lieve meid, ik hoop met heel mijn hart dat je nu gelukkig bent.
de nifter: | Maandag, september 20, 2004 16:07 |
zwaar maar mooi verwoord | |
sunset: | Maandag, september 20, 2004 15:33 |
Herdenkend mooi verwoord. Liefs / sunset |
|
*~~~GlitterGirly~~~*: | Maandag, september 20, 2004 14:41 |
mooi verwoord. knufff |
|
louche: | Maandag, september 20, 2004 13:54 |
mooi gedicht en ik hoop ook dat ze gelukkig is. maar 1 ding staat vast het is haar eigen keuze geweest en niemand had haar vast kunnen helpen want geluk is er niet zomaar. | |
Auteur: WritingMoon | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 20 september 2004 | ||
Thema's: |