Is dit het dan? (weekgedicht)
sterren pakken elkaars
zielen stevig vast en
herenigen tot de mooiste
maan die ze ooit in een
ver verleden geweest waren
arm in arm met dé
maan lopen ze samen
het heldere heelal in
om nooit terug te blikken
naar hun trouwe tijd daar
ver weg waar niemand
weet wat er is
moeder aarde slaakt
haar laatste diepe zucht
vraagt meneer tijd
vriendelijk zichzelf stop
te zetten waarop hij
gehoorzaamt
de zon de enige die
altijd optimistisch bleef
zoekt verkrampt haar
lichtknop totdat ze zich
zelf uit pure wanhoop
uitblaast en samen
met alle anderen in
een eeuwig diepe slaap
valt om niet eens ooit
meer teruggevonden
te worden
en toen..?
Niets
Helemaal niets
Is dit wat ze noemen
‘De ondergang van de wereld’?
Is dit het dan?
Reacties op dit gedicht
| druppeltje: | Maandag, september 20, 2004 18:45 |
| een super mooi weekgedichtje! liefs drup |
|
| KimErens: | Maandag, september 20, 2004 16:30 |
| echt heel mooi, super gewoon! ga zo door, je kunt t. liefss |
|
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Maandag, september 20, 2004 16:03 |
| wow ik ben er echt stil van. wat onwijs mooi geschreven liefs en xxx glitter |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Butterfly | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2004 | ||
| Thema's: | ||