mijn handen beven
mijn geest verruimt zich
tot een verder leven
heel langzaam en voorzichtig
Dromen gaan over jou
terwijl het leven zich keert
zo stil en kou
terwijl iets mijn geest dieper beheert
Mijn angsten groeien
en mijn zorgen verkleinen
terwijl de roos begint open te bloeien
begint mijn leven zich te verfijnen
Dromen raken vol
maar het leven leeg
ergens zit er een klein verscholen hol
ergens in een verlaten steeg
Mijn handen schrijven
wat men geest probeert duidelijk te maken
hij wil niet alleen achterblijven
hij zal tot bij jou geraken
Mijn hartje begint te bloeden
terwijl men bloed heviger gaat stromen
begint iets mijn geest te voeden
zodat ook hij rustiger kan dromen
Bevend met gedachten vol vragen
voelt mijn geest wat jij wil weten
geef het nog enkele dagen
dan zal jij me zijn vergeten