De weg
De weg
Aan de kant van de weg des leven
Heb ik even gestopt
Denkend welke weg moet ik op
Dat grote kruispunt ziet er moeilijk uit
Welke kant kies ik
De wegplanner ben ik kwijt gespeeld
Me dromen zijn in het duister weg geraakt
Al wat overblijft, is een vraagteken
Die baan zo moeilijk te kiezen
De wegwijzers zijn onduidelijk
Welke weg pak ik?
Volg ik de rest of volg ik me hart?
Hart??
Hoe volg je een hart van steen?
.....
Aan de kant van de weg des leven
Heb ik even gestopt
Denkend welke weg moet ik op
Dat grote kruispunt ziet er moeilijk uit
Welke kant kies ik
De wegplanner ben ik kwijt gespeeld
Me dromen zijn in het duister weg geraakt
Al wat overblijft, is een vraagteken
Die baan zo moeilijk te kiezen
De wegwijzers zijn onduidelijk
Welke weg pak ik?
Volg ik de rest of volg ik me hart?
Hart??
Hoe volg je een hart van steen?
.....
Reacties op dit gedicht
| jij: | Zaterdag, september 25, 2004 13:03 |
| Jou hart is niet van steen.. Jou hart is kwetsbaar en lief! Volg de weg die jij denkt dat beste is.. Je zal altijd op het goede punt uitkomen als je goed zoekt! Je mag gerust een keer de weg vragen! KuSs |
|
| valerie bardyn: | Woensdag, september 22, 2004 22:30 |
| Je weet best da je geen hart va steen hebt! Alles komt op z'n plooi terecht, iedereen is voorbestemd... Alleen is jouw lot nog een geheim, maar is het leven zelf geen mysterie?... Mooi neergezet... xxx angel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: krullie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2004 | ||
| Thema's: | ||