Zachtjes en heel stil bewandel
ik een heel klein padje
Dorre takjes en bladere kraken
Onder mijn voeten
Even blijf ik staan
En durf bijna niet verder te gaan
Voetje voor voetje
schuifel ik langzaam verder
Dit kleine pad
is gemaakt door Feeen
Ik volg het kleine smalle pad
En dan kom ik bij een klein meertje aan
Aan de oever van dat meertje
Zie ik opeens witte schim staan
Dan zie in de schittering van de Maan
Een mooie grote witte kat staan
En kijkt van over het meertje naar mij
En voelt mij nabijheid
De Kat kijkt even op
Achter de grote witte Kat verschijnt
een Vrouwengestalte
In een wit sluiergewaad met lange haren
In Haar haren draagt Ze een bloemenkrans
De Vrouw wenkt de kat om Haar te volgen
en ze komen richting mijn kant op
Als Ze dan vlak voor me staat
reikt de mooie Vrouw Haar mijn hand
Ik neem Haar hand aan en volg Haar
Ik mag Haar grote witte Kat aanraken
Hij voelt zacht aan ik voel me opeens goed
En weg zij mijn zorgen en pijn
We wandelen met z'n drieeen naar het meertje
De Vrouwe draait zich om en zegt
Het komt goed.. Ik ben steeds bij je
En mocht je het moeilijk hebben
Denk dan hier aan terug ....
De Vrouwe keek me aan en zei
Eer Me in de bomen en de dieren
In de vier winden
Eer me in de Zon en de Maan
mijn voeten rusten in ster bezaaide hemelen
Ik ben het brein van alle Mysteries.
Ik ben de Godin Freyja.....
Roep me aan als je het even niet ziet zitten
De Vrouwe gaf me iets in de hand
En Ze verdween heel langzaam over het meer
Ze vervaagde tot in het niets
De Maan was slecht mijn getuige en knipoogde
Toen ik thuis was keek in mijn hand
In mijn hand had ik een mooie Barnsteen