De tocht
Spiritueel leven is reageren
op de roep vanuit de diepte
van ons hart,
is het volgen van die pijnlijke
en moeilijke weg naar huis,
de reis van ontdekking van
wie je werkelijk bent,
maskerloos, zonder franje, zonder pose.
Hoewel een intiem en ongrijpbaar gebeuren
raakt het de kern
van ons wezen.
De pelgrim op deze tocht
wordt tot vreemdeling,
die niet meer past
in de wereld van het rationele
of zelfs tot opponent en vogelvrij verklaard,
omdat hij appelleert
aan het geweten van
zo velen
‘Wie volhardt tot het einde, die zal behouden worden’
Rene Louis Persijn
Reacties op dit gedicht
| Miss Rolzoen: | Donderdag, september 23, 2004 14:19 |
| Mooi neergezet! Liefs |
|
| Hans Winter: | Woensdag, september 22, 2004 20:58 |
| blijf maar eigenzinnig ook de weg naar binnen met je wezen betreden. groetje, hans |
|
| sunset: | Woensdag, september 22, 2004 14:03 |
| Schitterend. Liefs / sunset |
|
| Jan Schaap: | Woensdag, september 22, 2004 11:42 |
| waanzinnig mooi Groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rene persijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2004 | ||
| Thema's: | ||