Zachtjes tikt de..
kletterend op mijn hart
als een dof geluid geland
overspoelt hitte ’t verdriet
mijn liefde is verbrandt
water droogt mijn tranen
naast de uitgeputte bron
een verschrikking verhielp
de natheid op mijn huid
vuil wordt weggespoeld
dat al eeuwen is bedorven
slaap maar op de muziek
even weg van alle zorgen..
Reacties op dit gedicht
| de nifter: | Donderdag, september 23, 2004 08:27 |
| mooi, en hij wordt toch positiever richting het eind. tenminste, dat vind ik. alleen jammer dat ik toen ik de titel in de lijst zag staan al meteen met rob de nijs in m'n kop zat. en dat wens je niemand toe ;) |
|
| brinkieloontje: | Woensdag, september 22, 2004 17:11 |
| MOoi geschreven hoor!! Kus ilona |
|
| Paul de Bruyn: | Woensdag, september 22, 2004 17:04 |
| Heerlijk dromerig gedicht... liefdevol en lief genoten Paul |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2004 | ||
| Thema's: | ||