Where wings of silence cradle me
The soft silence cradles me
Let's it's golden wings take me far away
Leads me to the forgetting of sorrow
Carries me into the whisper of day
Peaceful loneliness takes my tears
Flies them into the depths of sea
Covers my soul with happiness
Setting my heart immortally free
Embracing suicide in serenity
Making my pain all worthwhile
Finally retrieving the stillness inside
Bringing me back an eternal smile
Reacties op dit gedicht
| Wicked Soul: | Zaterdag, oktober 09, 2004 21:03 |
| Ik zou meteen weer die stilte verbreken en NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE schreeuwen... Die smile komt er weer... :) I promise. Ikke zeker weten... Want ikke goed zijn. ;) :p En jou helpen... En dan kan lieve Dani weer echt lachen... In dit leven hier. Daar hoef je nog lang niet voor weg. Lekker bij mij blijven, jij... :D Warm embrace, -Lien.- |
|
| BloodElf: | Donderdag, september 23, 2004 18:11 |
| Oke, anders schrijf je even iets bijzonders 0_0 Vooral dat laatste stuk sprak me erg aan *bloost* Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mysticelfje |  
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2004 | ||
| Thema's: | ||