herinner jij nog het afscheid
herinner jij nog het afscheid
herinner jij nog die kus
waarin wij afscheid proefden
de vertederende streling
van handen in elkaar
die hunkerende ogen
als vraag naar wij samen
het duizelen om ons heen
een liefde gewild
die ontluikende nacht
waarin wij tranen voelden
het eindeloos staren
naar een stervende ster
herinner jij nog
dit hart jou geschonken
zo breekbaar zacht
geen afscheid verwacht
Reacties op dit gedicht
| Roger Bamps: | Donderdag, september 23, 2004 15:27 |
| Prachtige woorden in dit mooi gedicht. Groetjes, Roger. |
|
| Miss Rolzoen: | Donderdag, september 23, 2004 12:43 |
| Prachtig verwoord! Liefs |
|
| sunset: | Donderdag, september 23, 2004 12:36 |
| Jezus, je weet me wel te raken met dit gedicht. Schitterend! Liefs / sunset |
|
| Godvader: | Donderdag, september 23, 2004 12:26 |
| hier word ik gewoon rustig van...zo'n invloed en effect heeft dit gedicht...wonderfull i kneel for thee |
|
| Miranda klopman: | Donderdag, september 23, 2004 12:24 |
| wat mooi....afscheid nemen doet pijn....maar marco borsato denkt nog steeds dat het niet bestaat:D:D:D:D | |
Over dit gedicht
| Auteur: danny cant. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2004 | ||
| Thema's: | ||