Aan het water speelt
de wind zijn spel
doet beelden komen vrij snel
niets was, wat het leek
omdat de vriendschap
een illusie bleek
je ware aard komt vroeg of laat
toch aan het licht
dan verlies je het gezicht
de vervreemding geeft
het meest verdriet
maar het is iets wat
niemand aan je ziet
wonden werden toegebracht
maar hier vind je weer kracht
om straks weer door te gaan.
| Elizabethh: | Vrijdag, september 24, 2004 12:42 |
| Mooi gedicht.. Liefs Elizabethh |
|
| Astroman: | Vrijdag, september 24, 2004 00:04 |
| Weer een mooie voor in je verzameling gedichten over water. |
|
| degrotebozewolf: | Donderdag, september 23, 2004 23:09 |
| mooi bieke, vind je gedichten nog steeds prachtig. Soms zweven je woorden bijna over het papier...je weet een prachtige sfeer te creƫren. Ben een (stille) fan van je! liefs en blijf vooral zo schrijven, |
|
| christina: | Donderdag, september 23, 2004 21:18 |
| ik geloof dat Bieke wel een knuffie kan gebruiken knuffie he ( heb je mijn mail gehad ) |
|
| Auteur: Bieke | ||
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2004 | ||
| Thema's: | ||