3 gedichten
Licht bewolkt
een duistere zon
kleine stranden
Wou dat ik verder kon
Felle hemel
Verlicht door jou
Enkele seconden
Dan wordt het weer grauw
Grote druppels
Vallen ter aarde neer
Tranen van Deirdre
Raken me keer op keer
Licht gesnik
Hard gebrul
Met rode ogen
Wordt je met haat gevuld…
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
De bitter koude wind
Bevriezen de tranen die vallen
Neerstortend als hagel
op de droge, harde woestijngrond
Kleine engel
Geboren uit de oceaan
Levend alleen
Levend in schaam
De koningin van ijs
Spint het web
Van bevroren gedachten
Jou gevoel is nep
Honderden spinnen
Kruipen over je heen
Bijten in je nek
Hun gekrijs gaat door merg en been
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Haar stem
zo ijl als een vlinders vleugel
Haren blond als een engel
Ze nam mijn hand
En fluisterde me toe
Maak je geen zorgen meer
Vraag je niet af hoe
Het leven in elkaar zit
We krijgen een leven,
worden geschonken aan de dood.
Ik kon niet ophouden met beven
Hoe haar stem vertelde
Over haar leven in grote nood
Wat ze had meegemaakt
wat haar allemaal knelde
Over eiken die spraken
feeën uit grote wouden
Kikkers die kwaken
En over grote helden
Ze gaf me wat ze wist
Vertelde alle woorden
Die uit haar gedachten kwam
Terwijl ze langzaam stierf
Hoe meer ze vertelde
Hoe meer ze verzwakte
Hield haar in men armen
Voelde haar laatste warmte
Langzaam gleed ze weg
Terwijl ze zachtjes verkrampte
een duistere zon
kleine stranden
Wou dat ik verder kon
Felle hemel
Verlicht door jou
Enkele seconden
Dan wordt het weer grauw
Grote druppels
Vallen ter aarde neer
Tranen van Deirdre
Raken me keer op keer
Licht gesnik
Hard gebrul
Met rode ogen
Wordt je met haat gevuld…
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
De bitter koude wind
Bevriezen de tranen die vallen
Neerstortend als hagel
op de droge, harde woestijngrond
Kleine engel
Geboren uit de oceaan
Levend alleen
Levend in schaam
De koningin van ijs
Spint het web
Van bevroren gedachten
Jou gevoel is nep
Honderden spinnen
Kruipen over je heen
Bijten in je nek
Hun gekrijs gaat door merg en been
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Haar stem
zo ijl als een vlinders vleugel
Haren blond als een engel
Ze nam mijn hand
En fluisterde me toe
Maak je geen zorgen meer
Vraag je niet af hoe
Het leven in elkaar zit
We krijgen een leven,
worden geschonken aan de dood.
Ik kon niet ophouden met beven
Hoe haar stem vertelde
Over haar leven in grote nood
Wat ze had meegemaakt
wat haar allemaal knelde
Over eiken die spraken
feeën uit grote wouden
Kikkers die kwaken
En over grote helden
Ze gaf me wat ze wist
Vertelde alle woorden
Die uit haar gedachten kwam
Terwijl ze langzaam stierf
Hoe meer ze vertelde
Hoe meer ze verzwakte
Hield haar in men armen
Voelde haar laatste warmte
Langzaam gleed ze weg
Terwijl ze zachtjes verkrampte
Reacties op dit gedicht
| gothicangel: | Maandag, december 06, 2004 14:24 |
| jij bent echt een van de betere nederlandse dichteressen echt heel erg mooi geschreven. liefs |
|
| traankoe: | Donderdag, september 30, 2004 19:51 |
| ik hou van jou! Iza |
|
| traankoe: | Zondag, september 26, 2004 13:05 |
| lieve leen ik hou ontzettend veel van jou vergeet me asjeblieft niet ik heb je nodig! hvj Iza |
|
| Numb Girl: | Zaterdag, september 25, 2004 20:29 |
| *stilte* Wauw *stilte* Deeply touched. Echt prachtig geschreven. Doe astublieft geen domme dingen. tjeej ik ben echt ontroerd... tranen staan in mn ogen. Echt prachtig geschreven. Geef niet op. Je hoort misschien niet veel van me, duizendmaal mijn excusses daarvoor. Maar ik sta 100% achter je en als er wat is ik ben er voor je. Dont forget that. Hele dikkuh xus Danielle |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Morbidden Flower | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2004 | ||
| Thema's: | ||