Het gevoel wat jij me geeft,
is soms heel teder maar breekbaar.
Je zult me niet snappen,
misschien wil je me zelfs niet snappen.
Het leven is niet altijd leuk en oprecht,
maar, jij zou me kunnen helpen er iets leuks van te maken..
Het gevoel wat er in me omgaat,
het is niet te beschrijven.
Geen inkt zou op papier kunnen zetten,
hoeveel ik nog steeds van je hou.
Geen zanger zou het uit kunnen galmen,
geen mens zou het uit kunnen spreken.
Maar jij, jij snapt me niet,
jij zou me nooit kunnen snappen.
Wat er in mij omgaat,
en wat er allemaal is gebeurt.
Het lijkt wel of je me alleen laat,
alleen laat in mijn eigen wereld.
Ik zou het allemaal niet goed kunnen uitleggen,
ook al zou je het nog zo graag willen weten.
Soms, soms zijn er momenten,
momenten van down zijn.
Je kunt me op die momenten als enigste opvrolijken,
bij jou voel ik me blij en oprecht.
Bij jou wil ik alleen maar zijn,
het is gewoon mijn gevoel die alles zegt.
*..::..Hopen op iets wat waarscheinlijk
niet de moeite waard is..::..*