Gevangen In Een Zeepbel
Gevangen
In mijn eigen zeepbel
Zwevend en ver weg bij iedereen vandaan
Zodat ik niets voel
En niet geraakt zal worden
Steeds hoger
Omgeven door de mooiste kleuren
Wetend, dat het schijn is
Dat die kleuren niet echt bestaan
Opgesloten
Voor even maar
Straks spat hij uit elkaar
Onherroepelijk en meedogenloos
Doodsangst
Om te vallen
Zekerheid
Dat dat gebeurt
Omdat donkere wolken boven mij
De wereld willen besproeien
Met koude, kille druppels
En ik... Ik kan het niet stoppen
~~~
In mijn eigen zeepbel
Zwevend en ver weg bij iedereen vandaan
Zodat ik niets voel
En niet geraakt zal worden
Steeds hoger
Omgeven door de mooiste kleuren
Wetend, dat het schijn is
Dat die kleuren niet echt bestaan
Opgesloten
Voor even maar
Straks spat hij uit elkaar
Onherroepelijk en meedogenloos
Doodsangst
Om te vallen
Zekerheid
Dat dat gebeurt
Omdat donkere wolken boven mij
De wereld willen besproeien
Met koude, kille druppels
En ik... Ik kan het niet stoppen
~~~
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Nemisis | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||