Slapen
Heb geslapen,zonder hulp,
gedreven door de moeheid van emotie
Voelde me langzaam ontwaken,
het was even vredig,een ongekende rust
Het verdriet kwam al snel,
laat me zijn in niemands land
ergens waar de zon schijn,altijd fel
daar waar ik kan zijn ,zonder mijn eeuwig durende pijn
ga me wakker maken op een andere wereld,
maar niet weer hier,
En toch weet ik dat ik moet blijven,
mijn taak op deze aarde
is voor velen nog van waarde
Elze
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2004 | ||
| Thema's: | ||