Naamloos..

Ik zoek,
wil dichten,
geen inspiratie,
alleen oude gedichten.

Een bron,
inspiratie? starend naar buiten,
ik zoek, nog steeds geen inspiratie,
alleen een paar bladeren en vogels die fluiten.

Ik zoek de omgeving af,
starend, een wolk, een zonnestraal,
inspiratie! warmte, licht,
die ene zonnestraal op m'n gezicht.

Fijn gevoel,
die warmte doet me goed,
het vrolijke komt boven,
geeft weer volle moed.

Plotseling de goede bui voorbij,
jij komt zeuren,
moet ik weer verklaring afleggen,
ik dacht dat ik eindelijk wat had om me op te fleuren.

Maar jij,
jij die mijn bui kwam verpesten,
waarom moet je altijd mijn verklaring hebben?
Is het omdat je je niet wilt kwetsen?