Deze nacht intrigeert haar verborgen ziel
Open raam verwelkomt koude lucht
Het stille duister trekt haar mee
In illusies van onbekekenheid
Alles laat haar toe te zweven
Ergens tussen ruimte en tijd
Met blote armen in de wind
Met blote voeten in de regen
Natte stappen klinken dof
Als ze midden op het asfalt loopt
Achteruit over witte strepen
Op het kruispunt plat op haar rug
Druppels op gesloten ogen
Als tranen van de buitenkant
Van binnen dringt de kille grond door
Maan en lantaarn vermengen zich
Zacht bleek lichaam, ruwe weg
Op asfalt één met iets onbekends