dode horizon
Niemand die weet hoe ik me voel
Worstel met een eigen doel
Het leed nu voor ogen zie
De herkenning van mijn lot
Moe en verslagen zie ik toe
Wat ik allemaal wel niet doe
Zonder te beseffen wat
Geen flauw besef van tijd
Liefde en verdriet dat raast voorbij
Ik krijg steken in mijn zij
Omdat mijn conditie zakt naar nul
Het gaat nu veel te snel voorbij
Het leven als een snelweg
Niets meer onthoud van wat ik zeg
Alleen ineengedoken
En wachtend op de dode horizon
Die nooit meer schijnen zal...
Worstel met een eigen doel
Het leed nu voor ogen zie
De herkenning van mijn lot
Moe en verslagen zie ik toe
Wat ik allemaal wel niet doe
Zonder te beseffen wat
Geen flauw besef van tijd
Liefde en verdriet dat raast voorbij
Ik krijg steken in mijn zij
Omdat mijn conditie zakt naar nul
Het gaat nu veel te snel voorbij
Het leven als een snelweg
Niets meer onthoud van wat ik zeg
Alleen ineengedoken
En wachtend op de dode horizon
Die nooit meer schijnen zal...
Reacties op dit gedicht
| poetess: | Maandag, september 27, 2004 17:37 |
| haha leuk gedicht:) tenminste de inhoud niet maar wel mooi geschreve:P en kheb geen vriendje (van dat andere gedicht) naja kga weer doeg *me* kus | |
Over dit gedicht
| Auteur: LizDichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2004 | ||
| Thema's: | ||