Weinig voetstappen
Kijk even naar het levenspad
en zie dat er maar weinig
voetstappen zijn te zien
het lijkt alsof mensen vergeten
vriendschap te blijven geven
dacht dat het tijdloos was
maar in de donkere nacht
zoek je aan het water de kracht
want juist in dat diep dal hebben
we iemand nodig om eruit te komen
maar net dan zijn de mensen zoek
kan het niet begrijpen
net nu je, je eenzaam voelt.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, september 28, 2004 09:21 |
| Zelfs in het donkerste dal schijnt er een lichtje (je moet wel willen kijken). Mooi de huidige ik-gerichte mentaliteit verwoord (al betert het langzaam). Liefs / sunset |
|
| de nifter: | Dinsdag, september 28, 2004 08:37 |
| ja dat zul je altijd zien. gelukkig heb ik er een paar waarbij ik altijd terecht kan | |
| *Lia *: | Dinsdag, september 28, 2004 07:55 |
| vriendschap moet van twee kanten komen.. en er moet aan gewerkt worden.. dat is in iedere relatie zo.. geven en nemen... toch? liefs, Lia |
|
| Gonny: | Dinsdag, september 28, 2004 06:44 |
| Goede Morgen Tja mensen komen en gaan en het is ook dat als je ze nodig hebt ze er niet zijn. Zo is het vaak dat mensen het op een lopen zetten als het even niet gaat met de andere. Zijn er mensen die blijven weet je dat echte vrienden je niet in de steek laten. Dikke knuffelkusss Liefs Gonny Fijne dag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bieke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2004 | ||
| Thema's: | ||