het leven!
Telkens als de zon op komt, herrinner ik je weer.
Die leuke momenten die we hebben gehad keer op keer!
We steunde elkaar, omdat wij echt wel van elkaar wisten.
Wat we allebij hadden meegemaak, en wat we misten!
Helaas kwam er een tijd dat we elkaar moesten laten gaan.
We gingen ieder een eigen weg, zochten een nieuw bestaan!
Alleen bleef ik achter met een weemoedig gevoel.
Het hoe en waarom het zo ging, ik had maar één doel
Je nooit als een goede vriend te willen missen.
Helaas heb ik me in dit leven, daar in kunnen vergissen!
Het leven kan zwaar zijn, ja dat is wel waar.
Ik moet wel toegeven, in mijn leven ben je nog steeds daar!
In mijn hart als een vriend, zal je blijven bestaan.
Ik voel mijn gevoel, dat mijn hart voor jou in vriendschap
zal blijven slaan!!!
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Dinsdag, september 28, 2004 15:58 |
| Heel mooi, echte vriendschap zit van binnen, al ben je niet bij elkaar tóch voel je het. Liefs, Will |
|
| mafketeltjuh: | Dinsdag, september 28, 2004 11:44 |
| mooiiiii :) | |
| Godvader: | Dinsdag, september 28, 2004 09:53 |
| B-E-A-utiful...got more? | |
Over dit gedicht
| Auteur: lejan Verschoor | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2004 | ||
| Thema's: | ||