Ik zal jou nooit vergeten

Op die avond zag ik alleen jou,
Mijn hart bonkte hard, zó hard dat ik bang was dat jij het zou horen,
Jouw ogen schitterden als fonkelende sterren in de nacht.
Toen kwam jij naar mij toe, en vroeg me ten dans,
We dansten alsof we één geheel vormden,
Alsof we dood zouden gaan als we ophielden.

Ik zag alleen jou, de wereld om me heen vervaagde,
Géén persoon zou mij nog van jou kunnen scheidden,
Langzaam hield de muziek op,
Ik wilde je vasthouden maar kon niet spreken,
Langzaam werden we door de menigte uit elkaar gedreven.

Ik zal jou nooit vergeten,
Je zult altijd dát geheel zijn, wat we die nacht gevormd hadden.