wolken
Wanneer ik naar de wolken kijk,
verschijnt daar jouw gezicht.
Als van een onsterfelijke god,
gehuld in een prachtig licht.
Maar plotseling is alles weg.
Geopend worden de kranen.
De regen begint te vallen
en mengt zich met mijn tranen.
verschijnt daar jouw gezicht.
Als van een onsterfelijke god,
gehuld in een prachtig licht.
Maar plotseling is alles weg.
Geopend worden de kranen.
De regen begint te vallen
en mengt zich met mijn tranen.
Reacties op dit gedicht
| sweettie: | Zondag, december 30, 2001 10:55 |
| WOW...echt mooi! kus |
|
| marie-rose: | Donderdag, juli 26, 2001 18:56 |
| Prachtig, met heel veel gevoel, Ja in de wolken kan je veel zien, ook meegemaakt, ik zag mijn ma haar gezicht. Lieve groetjes |
|
| stefan: | Dinsdag, juni 12, 2001 18:04 |
| mooi gedicht, maar de ondertoon is wel beetje pijnlijk. groetjes stefan | |
| renate: | Dinsdag, juni 12, 2001 17:36 |
| dit is ook een heel mooi gedicht, ik krijg er kippevel van. het is mij nog steeds niet gelukt om mijn account te openen jammer |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steefje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||