* toen en nu *
*
Toen en nu
toen
Genadeloos toegeslagen
Een opengereten wond
Littekens blijven achter
Herinneringen mee getornd
Over dwarse paden
Heuvels getrotseerd
Gevallen in immense kuilen
Omhoog gekrabbeld
Innerlijk verscheurd
Nu
Genadeloos teruggeslagen
Wonden geheeld
Littekens spoorslags verdwenen
Toekomst gericht denkend
Levend in het heden
Een geplaveide pad
Zwevend boven de aarde
Zorgen overboord gegooid
Ik ben gelukkig
*
Lia, 28 sept.04
Reacties op dit gedicht
| Tommie3993: | Woensdag, september 29, 2004 22:23 |
| een mooi verslag des levens,voor zover..... happy end..xx.. | |
| Boudaatje: | Woensdag, september 29, 2004 21:21 |
| en houden zo knuff |
|
| ***Zij***: | Woensdag, september 29, 2004 20:06 |
| Rijmt idd niet maar het dicht wel!! Kus!! |
|
| Jacqueline: | Woensdag, september 29, 2004 15:55 |
| |Dat begrijp ik ,in rustige wateren nu en blij ,wat heerlijk!!! | |
| Oorlam: | Woensdag, september 29, 2004 09:11 |
| ja zonder handjes,,eh zonder rijm:-))! | |
| sunset: | Woensdag, september 29, 2004 09:02 |
| En dat blijven we! Mooi. Liefs / sunset |
|
| de nifter: | Woensdag, september 29, 2004 08:48 |
| goed joh... alleen al dat genadeloos teruggeslagen.... | |
| Luijkx: | Woensdag, september 29, 2004 08:01 |
| Heel mooi, positief en krachtig gedicht! Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2004 | ||
| Thema's: | ||