onderhuids rafelt de werkelijkheid
je hebt je glad gemaakt
ongrijpbaar in je woorden
maar witte regels kleuren
je geheimen zonneklaar
de onlust is nog altijd daar
weer laat de herfst
zijn bladeren vallen
zoekt de winter naar zijn rust
de lente is je niet bevallen omdat
het geen emoties heeft gesust
de zomer bracht vertier
in lange hete dagen
door het gezamenlijk plezier
vergat je voor heel even
je diepste existentiële vragen
want onderhuids
rafelt de werkelijkheid
ook jij wilt je volledig geven
niet deel zijn van een ander leven
maar gaan wonen bij jezelf thuis
wil melker
30/09/2004
| Bieke: | Woensdag, september 29, 2004 09:21 |
| Bravo Wil een mooie! Liefs Bieke, |
|
| sunset: | Woensdag, september 29, 2004 09:06 |
| Ach, ik reageer al lang niet meer altijd. Maar mijn plezier in het jou 'lezen', het genieten van het door jou geschrevene, blijft. Net als mijn bewondering voor je 'dichtvaardigheid'. Liefs / sunset |
|
| *anneke*: | Woensdag, september 29, 2004 08:25 |
| je thuis voelen bij jezelf... wie kan dat, wie doet dat? Liefs, namasté, An |
|
| Diane: | Woensdag, september 29, 2004 07:48 |
| Prachtig gedicht, en zo herkenbaar. Liefs Diane | |
| Auteur: wil melker | ||
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2004 | ||
| Thema's: | ||