dood zou ik willen...
Waarom kan ik nooit gelukkig zijn,
Wanneer word mijn leven eens fijn?
Tot nu toe bijna altijd pijn gehad,
Ik ben het nu toch echt zat.
Snijden doe ik nu ook weer,
Want alles in mijn leven doet zo’n zeer.
Ik voel de sneden branden,
Ben ik dan soms in Satan’s handen?
Ik haat mezelf met heel mijn hart,
Waarom voel ik me toch altijd zo verward?
Mijn vriend wil me wel helpen,
Maar hij kan mijn wonden niet stelpen.
Nu ook weer zo’n ruzie met hem,
Toch moet ik steeds denken aan zijn stem.
Zonder hem kan ik al helemaal niet leven,
Misschien kan ik het beter opgeven…..
Reacties op dit gedicht
| broken_psycho: | Woensdag, september 29, 2004 10:38 |
| don´t give up,....there´s always another day...;) | |
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Woensdag, september 29, 2004 10:14 |
| heel herkenbaar.... stilte.. liefs en xxx glitter |
|
Over dit gedicht
| Auteur: roosje4814 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2004 | ||
| Thema's: | ||