Ik dacht dat ik mijn verhaal ook kwijt zou kunnen
dat jullie mij wel even tijd zouden gunnen
In de pubergroep waar ik me zo op me gemak had gevoeld
en nu snap ik niet wat ik met mijn woorden heb bedoeld

Ik dacht dat ik me eindelijk kon laten gaan
dat ik mijn masker kon verslaan
Ik dacht dat ik mijn verdriet eindelijk kon laten zien
ben ik dan degene die geen praattijd verdien

Niemand luisterde naar wat ik te vertellen had
blijkbaar hebben ze genoeg van mij gehad
Meteen gingen ze door naar een ander
denken ze dat mijn verdriet vanzelf wel veranderd

Ik dacht dat ik terecht kon bij jullie metmijn verdriet
maar op deze manier hoeft het niet
Zo een pubergroep is toch voor iedereen
waarom laten jullie mij dan met mijn verdriet alleen


*Ik weet dat ik gister had geschreven dat ik naar de pubergroep moest en eindelijk kon uithuilen, omdat ik me daar op me gemak voel, maar het ging gister helemaal mis, of nou ja, eigenlijk niet, want ik heb niet eens iets verteld, ze besteedde geen aandacht aan me, maa gingen meteen naar de volgende.. moet je in zo een groep de tijd niet verdelen, iedereen daar heeft het toch moeilijk, ook ik...*