Tijd van leven
In het gezicht van oude vrienden,
in jaren niet gezien,
zie ik dat mijn tijd van leven
is te overzien.
Toekomstplannen niet meer in jaren
maar een voorzichtig “als ik nog leef”
Niet hardop dat is not done
zweeft in je hoofd wanner je hoort,
“In twee jaar zie ik je weer”.
Zo vaak al heb ik afscheid genomen,
zo vaak ook liefdevol begroet
door hen die ik lief heb en bewonder.
Ik heb geleefd, leef nog en ik ga dood.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, oktober 01, 2004 20:34 |
| dan kan elke ontmoeting de kleuren van een leven laten vervloeien tot het ene dat in alles telt. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roelie Kuilder | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||