Dit duister maakt mij bang
Dit duister maakt mij bang
O vreemd soort licht
Blijf niet bij mij, te lang
Blijf toch niet bij mij
Uw schaduw maakt mij bang
Zwarte handen kruipen als vlekken
Druipen langzaam op mijn lijf
De donkere meester gaat bedekken
Wat eerst grimmig deed bestaan
Het rijk der lelijke plekken
Staat nu vooraan
in de rij
________________________
Ik ben de nieuwe Messias;
In het verleden behaalde resultaten
bieden geen garantie voor de toekomst
f.
Reacties op dit gedicht
| Fading Away: | Maandag, november 01, 2004 20:47 |
| -Als het duister is of was wil licht nog lichter zijn of worden- Sterkte.. |
|
| Es: | Vrijdag, oktober 01, 2004 15:17 |
| Zeer knap beschreven dit!! Ik ben wederom geïmponeerd...en dat na dat gezwets bij Niffie..;-)) | |
| Jan Schaap: | Vrijdag, oktober 01, 2004 15:07 |
| Heel duister gedicht. Wel erg mooi! Groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||