Pijn en verdriet
Pijn en verdriet diep in mijn hart,
Niemand die er echt iets van zegt :s
Ik wil nu eindelijk es praten, echt!
De pijn is nog niet gedaan, het is pas gestart..
Ik mis je meid,
Ik mis hoe het in de vakantie was,
Toen je wegging met me wanneer ik het nodig had
Ik weet het, ik raak je kwijt.
Plz… Doe het me niet aan, elke keer je me kwetst komt er een nieuwe kras.
Ik wou dat je nu naar me kon luisteren, dat je hier naast me zat…
Kvoel me uitgesloten en alleen,
Wat ik zeg is echt wat ik meen…
Ik wil me weer gelukkig voelen,
Niet eenzaam, uitsloten en alleen..
Ik zou alles van me af willen spoelen.
Nu deed ik het alweer,
Het gebeurd telkens weer, hoe hard ik het laten ook probeer..
Snijden is een verslaving,
Ik ben een mislukking.. :(
Ik voel me zo rot,
Ik ga eraan kapot.
Ik ben nog steeds bang..
Bang dat ze het gaan ontdekken
Bang dat ze me nergens meer in gaan betrekken.
Ben ik nog van belang??