Ik.
Voor m'n ogen zie ik glas,
Om m'n tanden zit een hek
en als ik dan m'n pukkels was,
word ik helemaal gek!
Scheve benen, krullende tenen,
vettig haar en als ze over m'n grote neusgaten beginnen,
raken ze helemaal een gevoelige snaar.
Lange vinger, haar vol luizige indringers,
kalverknieën, een neus waar je van kan skiën.
Dikke buik, gapend luik.
Vingers? Een stuk of elf.
Vandaag ben ik weer helemaal mezelf.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, oktober 03, 2004 08:38 |
| Gelukkig :=). Zó (her)ken ik je weer. Liefs / sunset |
|
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Zaterdag, oktober 02, 2004 21:02 |
| uuuuuuuuuuh....... ja mooi verwoord.. durf hier geen uitgebreide reactie op te geven liefs en xxx glitter |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rubaina | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||