Twijfelende fluisteringen
Dwalen zachtjes mijn richting uit
Als vervangers van de stille woorden
Schreeuwend, zonder enig geluid
Verwarrend lichtende paden
Verschijnen in mijn ogen als zwart
Een stil geboren wanhoopskus
Vermoord in een stervend hart
Wicked Soul: | Zaterdag, oktober 09, 2004 22:04 |
-Ademloos gelezen- Elke zin, zo diep, raak, ontroerend, verdrietig, pijnlijk mooi... En die laatste twee zinnetjes: pffieuw... Om U tegen te zeggen... Verschrikkelijk mooi. Zal meteen m'n oude cursus EHBO weer bovenhalen... Reanimeren die handel. ;) Niks te sterven, zolang ik er ben... En ik ben er altijd. Capiche? ;):p Warm embrace, -Lien.- |
|
sunset: | Zondag, oktober 03, 2004 08:14 |
Wohw! Hopeloos verdrietig mooi. Liefs / sunset |
|
Fri..: | Zondag, oktober 03, 2004 00:26 |
Ik weet dat ik al gereageerd had op je andere gedicht, maar ik vind deze ook Zo prachtig.. dat ik gewoon even dat moest zeggen.. 'wanhoopskus' dat woord spreekt me op een of andere manier heel erg aan. Take care, |
|
Auteur: Mysticelfje | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 02 oktober 2004 | ||
Thema's: |