Curieuze Connectie
Vriendschap voor het leven
Pratende met jou
Kwam ik mijzelf tegen
Woorden schieten tekort
Als ik je wil bedanken
Voor jouw aanwezigheid
Hoe vreemd
Is de manier
Waarop wij eeuwig
Op elkanders pad verschijnen
Onbewust de dagen tellende
Tot ons wederzien
Tastend in het duister
En onze eigen persoon hervinden
In ons samenzijn
Hoe is het mogelijk
Dat wij een leven lang zoeken
Naar iemand
Die je uiteindelijk
Al jaren
Blijkt te kennen
Pratende met jou
Kwam ik mijzelf tegen
Woorden schieten tekort
Als ik je wil bedanken
Voor jouw aanwezigheid
Hoe vreemd
Is de manier
Waarop wij eeuwig
Op elkanders pad verschijnen
Onbewust de dagen tellende
Tot ons wederzien
Tastend in het duister
En onze eigen persoon hervinden
In ons samenzijn
Hoe is het mogelijk
Dat wij een leven lang zoeken
Naar iemand
Die je uiteindelijk
Al jaren
Blijkt te kennen
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, oktober 03, 2004 13:25 |
| Misschien omdat wij meestal niet 'echt' rondom ons heen kijken? (zoiets van de splinter zien elders, maar de balk voor onze ogen niet = vrije interpretatie van een Bijbelse uitdrukking). Liefs / sunset PS: mooi gedicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Echo Borgir | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||