De dood van men pasgeboren nichtje,
Iedereen blij,
je bent net geboren.
Bijna een week later,
heb je je leven verloren.
Ze zagen het niet op de echo
ook niet op de scan,
ik hou van je!
Nu al, nu ik je nog niet eens ken.
Ik zal je nooit,
leren kennen.
Mijn god..
dat is wel even wennen.
Sofie, waarom nu al?
Waarom niet over 100 jaar!!
hadden ze maar een antwoord..
wisten ze het maar.
Waarom jij niet
men nichtje mag zijn
geen dochter, geen kleinkind..
geen.. weetje dit doet pijn!
Want de vreugd was maar kort..
hoera een kleine erbij..
maar een weekje later,
was het feestje al voorbij..
Reacties op dit gedicht
| NisNas: | Zaterdag, januari 29, 2011 16:00 |
| oooh wat erg voor je | |
| mariette schepenaar: | Maandag, oktober 04, 2004 22:59 |
| wat triest sterkte |
|
| *Sofieke*: | Maandag, oktober 04, 2004 21:00 |
| Mijn tweelingzus is gestorven na een week... Dikke knuffel Sofie xxx ps: als je wilt praten, mailen kan... |
|
| Hermans Dirk: | Maandag, oktober 04, 2004 20:00 |
| heel erg maar moedig neergezet | |
| *anneke*: | Maandag, oktober 04, 2004 19:56 |
| Wat erg! Gecondoleerd! Veel kracht, licht en liefde gewenst ook voor de ouders, om dit grote verlies te kunnen dragen. sterkte, namasté, An |
|
Over dit gedicht
| Auteur: anoukje | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||