De zwaarden heb jij met alle liefde
Boven mijn hoofd gehangen aan
Een draadje van moeders garen

Jij smeet de meest zoetgevooisde
Woorden in de strijd, en zachtjes
Gaf ik me eraan over, ik wilde het

Ik wilde jouw liefde, jouw emotie
En jouw passie, ik wilde tederheid
In de meest intieme aanrakingen

De zwaarden hangen boven mijn
Hoofd, de schuld was niet aan mij,
Maar wel aan jou, de leugens

Stapelen zich op als hoge torens
Waarin de prinses gevangen wordt
Gezet, ik heb me laten schaken

Ik ben geen schaakstuk te gebruiken,
Geen kleine pion maar een fiere koningin
Die te laat jouw bedrog doorprikt

Maar deze eens zo naïeve koningin
Is te trots om zo door te gaan!
Ik knip de draad door.