Het elfje.....
Met inéén getrokken vleugels
zat daar het elfje
op een grote paddestoel
getekend door het leven
voortgeduwd door het lot
O,kon ze maar even,
even praten met God
Jaren gezworven,
zoekend naar een thuis
is ze rustig gestorven
en voor het eerst,
was daar een glimlach
weg was de pijn
Ja,dit was haar dag
laat het voor altijd
de hare zijn
elze
Reacties op dit gedicht
| _Zonneschijn_: | Woensdag, augustus 02, 2006 13:08 |
| Jouw gedichten blijven mij verbazen! Liefs |
|
| luka: | Woensdag, oktober 06, 2004 18:33 |
| heb jij al je gedichtjes echt zelf geschreven ? hoe oud ben je trouwens ? Doe zo voort ! |
|
| luka: | Woensdag, oktober 06, 2004 17:38 |
| hey elze, heel mooi geschreven, wel met moeilijke woorden. Vooral vind ik het prachtig omdat je wel mooie en triestige zinnen gebruikt, ik hoop dat ik later ook zo'n mooie gedichtjes kan maken ! Lukatje... xxxjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||