Een ademtocht
Een Ademtocht
Het leven lijkt een ademtocht
zo kortstondig is het leven.
Als je terug kijkt
was het er maar heel even.
In een minuut zitten zestig seconden
heel gestadig tikt hij zijn ronde.
Dan zijn er weer uren
die wel eeuwen duren.
Dagen vliegen soms voorbij
zo is het winter, zo is het Mei.
Weken zullen verbleken
als er niet naar om wordt gekeken.
De zon, de maan en de sterren
vertellen de tijd van verre.
Tijd is niet te vatten
het is een raadselachtig fenomeen.
Soms veel te kort.
Soms veel te lang, heel gemeen.
Het leven lijkt een ademtocht
zo kortstondig is het leven.
Als je terug kijkt
was het er maar heel even.
In een minuut zitten zestig seconden
heel gestadig tikt hij zijn ronde.
Dan zijn er weer uren
die wel eeuwen duren.
Dagen vliegen soms voorbij
zo is het winter, zo is het Mei.
Weken zullen verbleken
als er niet naar om wordt gekeken.
De zon, de maan en de sterren
vertellen de tijd van verre.
Tijd is niet te vatten
het is een raadselachtig fenomeen.
Soms veel te kort.
Soms veel te lang, heel gemeen.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, oktober 06, 2004 09:14 |
| Tijd ... fijnzand in onze - gevoelsmatig - te kleine zandloper. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: J.H. Vergne | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||