alsof er nooit een herfst, een winter was
eenvoudig denken in herinnering
de zachte dagen van weleer
met enkel banen zonlicht
en toch, geen ommekeer
de weg terug nu dicht
naar zorgeloze avonden
waar enkel muggen aandacht kregen
naast zacht geritsel in de struiken
en onze monden eindelijk zwegen
in eerbied voor het leven buiten
gedachteloos al lang niet meer mijn zinnen
nu, bij het naderen van wintertijd
geen buiten meer, maar veel meer binnen
in mij heerst hunkering, weemoed, spijt
en honger naar verloren warmte
die in die dagen heel eenvoudig was
en nu nog slechts uitzonderlijk gegeven
al is de herfst nog maar begonnen pas
speelt zich het merendeel van ’t leven
af achter liefst nog dubbel glas
ik wil niet denken aan te koude nachten
of aan het grauwe van een dag
’t schier eindeloze wachten
tot eindelijk weer kan en mag
het buitelen in zonnestralen
en dansen in het groene gras
langs lentepaden vrolijk dwalen
alsof er nooit een herfst, een winter was.
**********
sunset 06-10-2004
**********
| scorpio-nb: | Zaterdag, oktober 09, 2004 20:04 |
| toch heeft die beschermende warmte achter het dubbel glas ook zijn charme... al is het maar glimlachend terugdenken aan een mooie lente/zomer of kijkend in warme kaarsengloed al dromend van een nieuwe lente. liefs | |
| luckiec2: | Woensdag, oktober 06, 2004 21:55 |
| prachtig gedicht, in één adem uit gelezen. melancholisch? liefs Jeroen |
|
| Miss Rolzoen: | Woensdag, oktober 06, 2004 18:10 |
| Zeer schitterend verwoord! Liefs |
|
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, oktober 06, 2004 18:03 |
| wat een prachtig gedicht.... X Annemieke |
|
| *Lia *: | Woensdag, oktober 06, 2004 17:25 |
| ik vind die koude nachten wel wat hebben... hihi...:-)) liefs, Lia |
|
| theike: | Woensdag, oktober 06, 2004 16:53 |
| mooi mooi... maar waarom deze vorm?...;-) (gewoon een grapje natuurlijk) |
|
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||