- Zin van het leven -
- Woestijn -
De woestijn is droog
korrels zand als graan,
uitgestrooid over de akker
des doods....
Ik woog
wat korrels in mijn hand
Ik ga dood
in deze dorre vlakte,
uitgehold land
Het verlangen naar water
beheerst mijn gedachten
Mijn God, hoeveel dagen
en ook nachten heb ik nog
voor later?
De zon steekt fel neer
Nu pas besef ik weer
dat de woestijn in mijn leven
door mij aan mijzelf is gegeven
*Als je nadenkt over de zin van je leven kun je niet anders uitkomen dan dat je er hier op aarde zelf een rotzooi (rottende zooi) van maakt. Nu moet je niet denken dat ik geen zonnestralen in het leven zie, juist meer dan je denkt. Maar de waarheid is zo scherp als een zwaard en zal dat blijven, zolang zij bestaat... doe er je voordeel mee!*
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Vrijdag, augustus 12, 2005 00:57 |
| (op wakkerhoudende steekjes, zoals dit prachtige gedicht na dan) | |
| milamber: | Vrijdag, augustus 12, 2005 00:56 |
| de zin van het leven, er is een hoop geloof voor nodig om die te vinden. En nog meer om hem niet te zoeken. De waarheid een tweesnijdend zwaard, het best in de schede gehouden lijkt het wel. groetjes kerwin |
|
| Trilala: | Woensdag, oktober 13, 2004 22:12 |
| inderdaad, je hebt weer al eens gelijk... | |
| Godsend: | Donderdag, oktober 07, 2004 17:25 |
| nee, IN het leven ga je dood | |
| luckiec2: | Woensdag, oktober 06, 2004 22:11 |
| mooi en erg goed gedicht, ben het met lia eens. ehm, van leven ga je dood? liefs Jeroen |
|
| *Lia *: | Woensdag, oktober 06, 2004 20:27 |
| iets om over na te denken... groetjes, LIa |
|
